Salı, Mayıs 25

bu da bahar sancısı



Baharın kararsız tavrı bütün planlarımı alt üst etti... Bu kazulet soğuklukta ve karanlık günlerde içimde herşeye üzülme hissi ile aptal leylalar gibi hisli, yorgun, isteksiz bir hayat sürdürüyorum. Ilık havaları bize sunmayı geciktiren bahar aynı cimriliği polenlerinde göstermedi..
Sabah yine o nefret alarm sesiyle uyandım. Haftanın en sinir bozucu günü pazartesine günaydın demek hiç içimden gelmedi. Alarmı kabullenemeyip tekrar uyudum. Bir kez daha çaldı.. isteyince duymamazlıktan gelebiliyorum neyseki, uykumu bozmasına izin vermedim. Oysaki bütün hafta sonu uyumaktan başka birşey yapmamış, bırak yemek yapmayı sipariş vermeye bile üşendiğimden dolayı açlıktan ölmüştüm. Aç bünyem pencere önündeki ağaçtan burnuma doğru uçuşan polenlerin saldırısına karşı koyamamış, acıklı bir boğaz ağrısına yenik düşmüştü.
Bu halime üzülen iyi niyet timsali bir arkadaşımın beni ziyarete bir buket çiçekle gelmesi ve çok ta fena gözükmüyorsun aslında gel biraz hava alalım, bankta oturup tost yiyelim diye kolumdan, bacağımdan çekiştirerek beni parka çıkarması bardağı taşıran son damla olmuştu. Pazar günü semtte ne kadar polen varsa hepsini ciğerlerime depolamayı başarmıştım. Bütün pazar gecesini ciğerlerimi sökme çabasıyla geçirip sabaha karşı yüksek ateşli, bronşitli bir rüyaya gözlerimi kapadım.
Alarm benimle inatlaşıyordu ve onunla başedecek gücüm yoktu. Sonunda teslim olup kalkmaya karar verdim. Tam doğrulduğum anda ölüm meleği birkaç dakikalığına içime girmek için uygun pozisyonu buldu. Bildiğiniz öldüm, böyle öksürdüm öksürdüm sonra hıık diye tıkandım, nefes alma yeteneğimi kaybettim, yatağı duvarları çekiştirip onu bulmaya çalıştım.. yere çöktüm, nasıl başarabildim bilmiyorum ama balkona doğru süründüm, kapıyı açıp orada ruhumu teslim etmeye hazırlanırken ölüm meleği içimden çıkıp havaya karıştı. Öldüm diye çok korktum..
Geriye kalan hayatımın ilk gününü yaşamaya karar verdim..
Kararımı aldım ama bildiğiniz ölümden dönmüş hasta olduğum ve işe gidemediğim için bütün günü göbeğimde lap topla yatarak geçirdim. Mailler, bütçeler, telefonlar, ilaçların ağır uyku etkisi, öksürük krizleri..
Geriye kalan hayatımın ilk günü yine saçma sapan geçti.
Ama kararlıyım.. Sadece mecalim yok..



2 yorum:

  1. seni o kötü izleyici sayısından kurtardım :D
    banada beklerim

    YanıtlaSil
  2. :)) sağol cidden çok bi tuhaf geliyordu bana da..
    geliyorum şimdi ziyaretine ;)

    YanıtlaSil

üşenme, erteleme, vazgeçme, yorumla..