Pazar, Ocak 3

Kanasın..

Kurban rolünü üstlenmeyi beceremedim. İçim sürülüyor, kulaklarım uğulduyor, gözlerime perde indi, her yer sisli.. kemiklerim ufalanmış, birkaç şiş yemişim, burnum kanamış.. Ama hep katil olmaya alışmışım, yıllarca suçu ruhunda gizlemeyi öğretmişim kendime. Bilmediğim bir hale büründüm, uzaktan acıklı seyrediyorum kendimi. Aklım fikrim karışmış, kimse bana öğüt versin istemiyorum. Öğütler mükemmeliyetçidir, doğrucudur, dürüsttür. Ben onu istiyorum. Yanlış, eksik, uygunsuz her haliyle onu istiyorum, benim mükemmelim o. Kurban olayım geri dönsün.

Korkulacak bir yanı yoktur vedaların bilirim. Sökük yerden çekersin ipi, terzi şart değil, sen de dikebilirsin yeniden. Sağlamlaşır, renkli bile olur istersen. Biliyorum.
Kendime yetebilen birisiyim, kimseye ihtiyacım yokbiliyorum. Şimdi, hemen son dumanı çekerken içime görebiliyorum bunu.
Hatta şimdi hareket etsem, ondan önce ben çekip gitmiş olurum, biliyorum. Giderken kendi sokağımda, onun menzilinde koybolacağımı da biliyorum.
Kapısından çıktığım benim evim olacak, biliyorum.
Çamura bata çıka yürümek gibi. Karda debelenmek gibi olacak her adım. Gidersem bir yere varmak için değil, iz bırakmak için gideceğimi de biliyorum.
Biliyorum dediğim herşey canımı yakıyor. Bilmek bazen daraltıcı bir yük oluyor. Ne varsa, her biri çengelli iğnelerle tutturuluyor şu anda zihnime. Acıyan bir sonuç bu.

Ben onu geri istiyorum. Onu son gördüğümde beni devirmeye çalışıyordu. Birkaç saat öncesinde kahkahalar atıp aynı anda gözünden boncuk boncuk yaşlar akıtıyordu. Katil, kurban birbirine karıştı. Aynı aşkın içinde bir ve tek olduk. Sonra aşk bizi terkedip gitti.


Silleyi yemediğim sürece farkındasız yaşadım. Öğütmeden, nefes almadan yediğim herşeyi tıka basa kusmak istiyorum şimdi. Yanlışlarımla olgulaştım, beni yanlışlarım büyüttü diyen ben, yanlışlarıma meydan okumayı öğrendim, o dönülmez anda. Şimdi bütün yanlışlarımı kesip attığımda elimde hiçbir şey kalmadı. Hazin görüntüler eşliğinde yapabileceğim tek şey arkamı korumak olacak artık. Kollayacak bir arka'daşım kalmadığından.

Belki inanırsa.. belki dönmese bile bi uğrarsa geçerken.. belki görürse..

Bitti mi yani şimdi?

3 yorum:

  1. bu benim yaa.. tam şu anda benim düşündüğüm herşey bunlar..
    inanılır gibi değil.

    YanıtlaSil
  2. :)) adı farklı da olsa hissi aynıdır.
    yalnız değilsin, metanetli ol ;)

    YanıtlaSil
  3. ben de varım kızlar :(

    YanıtlaSil

üşenme, erteleme, vazgeçme, yorumla..