Cuma, Aralık 11

eylül akşamı...



hiçbir neden yokken,

ya da biz bilmezken tepemiz atmış
ve konuşmuşuzdur...
onca neden varken
ve tam sırası gelmişken
hiçbirşey yapmamış ve susmuşuzdur...

aynı anda aynı sessiz geceye doğru
içim sıkılıyor demişizdir
aynı sabaha uyanırken
kimbilir
aynı düşü görmüşüzdür
olamaz mı? olabilir.
onca yıl sen burada, onca yıl ben burada
yollarımız hiç kesişmemiş, şu eylül akşamı dışında

belki benim kağıt param
bir şekilde, döne dolaşa, senin cebine girmiştir
belki aynı posta kutusuna,
değişik zamanlarda da olsa, birkaç mektup atmışızdır
ayın karpuz dilimi gibi, batışını izlemişizdir deniz kıyısında
aynı köşeye oturmuşuzdur köhnede
belki de birkaç gün arayla
olamaz mı? olabilir.
onca yıl sen burada, onca yıl ben burada
yollarımız hiç kesişmemiş, şu eylül akşamı dışında.

bostancı dolmuş kuyruğunda
sen başta ben en sonda, öylece beklemişizdir...
sabah 7:30 vapuruna, sen koşa koşa yetişirken,
ben yürüdüğümden kaçırmışımdır

aynı anda başka insanlara,
seni seviyorum demişizdir....
mutlak güven duygusuyla,
başımızı başka omuzlara dayamışızdır
olamaz mı? olabilir.

onca yıl sen burada, onca yıl ben burada
yollarımız hiç kesişmemiş, şu eylül akşamı dışında

Bülent Ortaçgil
**************************************

yıllarca iki sokak arayla oturup, aynı yerlerde dolanıp birbirlerini farketmemeleri üzerine eşi için yazmıştır.. ve derki; imza attığımız günü değil hala o eylül akşamını kutlarız.

"aşk" kelimesini hiç kullanmadan yaşatabilmenin tanımıdır bu şarkı...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

üşenme, erteleme, vazgeçme, yorumla..